W autobusie w Qingdao nie ma żółwia,
nie ma złotych rybek, więc nie ma szczęścia,
nie dojadę na kolejowy dworzec, nie dojadę.
Pasażerowie znają mandaryński,
ryby nie nazwą rybą, żółwia żółwiem,
nie dojadę na kolejowy dworzec, nie zdążę.
Nie bądź nieśmiały, chłopcze, proszę, powiedz
choć kilka słów, na przykład: train station, hę?
Nie, nie, nie, man, it’s Qingdao bus blues!
W autobusie w Qingdao nie ma żółwia,
ani rybek, nie czekamy na szczęście,
nie dojadę na kolejowy dworzec, nie dojadę.
Pasażerowie patrzą na białasa
i w zagubieniu widzą zagubienie,
nie dojadę na kolejowy dworzec, nie zdążę.
Nieśmiały chłopiec podaje telefon,
a z nim słodki głos, rozkoszny głos szczęścia:
wysiądź jak najszybciej, it’s wrong bus blues!
Robi się coraz ciekawiej. Dobrze Ci zrobiła ta podróż!
Dziękuję, Marku :-)
Też tak uważam!
:-) Elu, jest mi cholernie miło!